تدریس برتر

روشهایی برای تدریس در کلاس درس

تدریس برتر

روشهایی برای تدریس در کلاس درس

5 راه فوق‌العاده برای دوستی با کودکانتان !

 

5  راه فوق‌العاده برای دوستی با کودکانتان !


اگر می خواهید با کودک خود دوست شوید خیلی مهم است که در زندگی تان الویت بندی داشته باشید. برای هر کاری زمانی را مشخص کنید

 

5  راه فوق‌العاده برای دوستی با کودکانتان !


اگر می خواهید با کودک خود دوست شوید خیلی مهم است که در زندگی تان الویت بندی داشته باشید. برای هر کاری زمانی را مشخص کنید

* وقت شام

اگر می خواهید با کودک خود دوست شوید خیلی مهم است که در زندگی تان الویت بندی داشته باشید. برای هر کاری زمانی را مشخص کنید؛ به طور مثال زمان شام خوردن با یکدیگر را، شاید فکر کنید که این موضوع بی اهمیت است اما با اجرای آن شگفت زده خواهید شد که یک دور سفره نشستن ساده چقدر می تواند رابطه شما را با فرزندتان صمیمی تر کند. شما هر روز کارهای مختلفی انجام می دهید نظیر رفتن به سر کار، آشپزی، خرید، نظافت منزل و ... و برای هر کدام زمانی اختصاص می دهید. بعضی اوقات فکر می کنید رشد می کنند زمان شام خوردن را به یک ساعت مخصوص تبدیل کنید، تلویزیون را خاموش کنید و دور هم بنشینید ( هیچ گاه هنگام شام خوردن دور از هم نشینید ). اجازه دهید کودک تان در آماده کردن و چیدن سفره به شما کمک کند ( هرگز فرصت ایجاد مسئولیت را در آن ها از دست ندهید )، در مورد اتفاقات روزمره با بچه ها صحبت کنید، چنین در مورد اتفاقات روزمره اش بپرسید، هر کسی دور سفره می تواند از بهترین و بدترین قسمت فعالیت روزمره اش بگوید و ...

* وقت بازی

بازی کردن با کودکان تان فرصت مناسبی را به شما می دهد که با خانواده خود صمیمی تر شوید هم چنین به کودک شما فرصت خواهد داد که وجهه بازیگوش و شاد شما را ببیند، مهم نیست که چند سال دارید بگذارید کودک تان با شما احساس راحتی نماید.

* قصه ها

گاهی اوقات کودکان فراموش می کنند که والدینشان انسان هستند. اگر شما تجربیات زندگی و دوران کودکی تان را به صورت قصه در بیاورید و برای او قصه بگویید، او قادر خواهد بود شما را بهتر بشناسد و با شما راحت تر و بهتر ارتباط برقرار کند. در مورد خاطرات دوران مدرسه تان، خانواده و ... با کودکان تان صحبت کنید. در مورد اولین ملاقات با همسرتان، اولین شغلی که در نوجوانی یا جوانی داشتید و ... اگر برای آن ها قصه بگویید او راحت تر تجربیاتش را با شما قسمت خواهد کرد. هیچ گاه از این که به کودک تان در مورد اشتباهاتی که انجام داده اید می گویید، نترسید. اگر این طور فکر کنید هیچ گاه کودک تان در مورد اشتباهاتی که انجام خواهد داد با شما صحبت نمی کند و اشتباهاتش را از شما پنهان می کند. شما به او بیاموزید که اشتباه کردن جزئی از زندگی است و هم چنین به او می توانید بیاموزید که به جای پنهان کردن اشتباهاتش آن را با شماه سهیم کند، رابطه خوب کلید است و قصه گفتن رابطه شما را می سازد.

* شنونده خوبی باشید

گاهی اوقات والدین، کودک شان را به خاطر اشتباهات سرزنش می کنند، به جای آن به کودک فرصت دهند که اظهار وجود کند. این کار به شما کمک می کند که هیجانات کودک تان را بیشتر درک کنید و در مورد اشتباهاتش با او به راحتی صحبت نمایید. اجازه دهید که کودک شما درک کند همیشه پاسخ شما به اشتباهاتش مجازات و تنبیه او نیست. اگر شما شنونده او باشید، او سعی می کند که شنونده بهتری برای شما باشد و بر عکس اگر به آن ها فرصت صحبت کردن ندهید، او هم به شما فرصت صحبت کردن را نخواهد داد.

* برای هر فرزند، زمان مخصوصی را قرار دهید

بچه های شما منحصر به فرد هستند ( مگر آن که تنها یک فرزند داشته باشید ). این مهم است که برای هر کدام از فرزندتان ممکن است ماهی یک بار با دخترتان شام به بیرون بروید. هم چنین می توانید با پسرتان به موزه بروید و ... مهم این است برای هر کدام زمان خاصی اختصاص دهید. با این کار می توانید حس اعتماد آن ها را به خود جلب کنید.

بعضی اوقات برای بچه های شما راحت تر است که با یکی از والدین صحبت کنند مثلا ً اکثر دخترها دوست دارند در مورد مسائل شخصی شان با مادر خود صحبت کنند و پسرها ممکن است بخواهند با پدرشان تبادل افکار کنند در خصوص موضوعاتی مثل ورزش و ...

« این زمان را برای آن ها فراهم کنید .با این راه کارهای ساده، جو صمیمی را برای خود و فرزندتان ایجاد کنید ».

بازی های ساده

بعید می دانم کسی از اهمیت بازی برای کودکان غافل باشد. اغراق نکرده ام اگر بگوییم بازی بهترین وسیله برای رشد ذهنی، جسمی و حرکتی کودک است. کودک از طریق بازی کردن هیجانات مثبت و منفی اش را تخلیه می کند، مهارت های زندگی کردن و تعاملات اجتماعی را تمرین می کند، به رشد عصبی عضلانی و ادراک خود کمک می کند، مفاهیم پایه ای و اساسی می آموزد، سرگرم شده و لذت می برد و از طریق غرق شدن در زمان حال، آینده اش را می سازد. بنا به تجربه شخصی ام به عنوان یک بازی درمانگر، شاهد این مسئله بوده ام که والدین بازی های چندانی نمی دانند و به دلایل متععد موجه و غیر موجهی مثل کم بودن فضای خانه، نا امن بودن فضای بیرون از خانه، سرد بودن یا گرم بودن هوا، بی ادب بودن کودکان همسایه، عبث دانستن بازی ها، نداشتن اسباب بازی، اوقات فراغت یا مشکلات مالی و ... به نحوی روند بازی فرزندان شان را خواسته یا ناخواسته با موانعی روبرو می کنند.

از طرف دیگر از آن جا که طی سالیان اخیر اسباب بازی های همه کاره و با فناوری بالا بازار اسباب بازی ها را تصرف کرده است، ذهنیت والدین به این سمت گرایش پیدا کرده است که بازی نیاز مبرمی به استفاده از اسباب بازی های این چنینی دارد در حالی که معمولا ً چنین اسباب بازی هایی کودک را تبدیل به یک نظاره گر بی تجربه می کند و خود اسباب بازی است که بازی می کند، مثلا ً کودک فقط اسباب بازی را کوک می کند، و سپس به نظاره حرکت و آواز و تیراندازی و حرف زدن اسباب بازی اش می نشیند!... مشکل دیگری که والدین برای بازی با کودکان شان با آن مواجه هستند کوچک بودن فضای خانه و آپارتمان نشینی است. گویا تصور غالب این است که بازی همیشه نیازمند تحرک و جنب و جوش است.

در این مقاله قصد دارم به معرفی 5 بازی ساده که همگی فقط نیازمند کاغذ و قلم هستند بپردازم و فواید درمانی و آموزشی آن را نیز به اختصار توضیح می دهم. کودکان سنین دبستانی می توانند بیش از سایرین از این بازی ها بهره مند شوند و این بازی ها شاید وسیله ای برای آشتی دادن کودکان با قلم و کاغذ، نوشتن و حساب و کتاب باشد!
1) یکی از بازی های خوب که بازی سرگرم کننده ای نیز می باشد، این است که والد و کودک به طور یک در میان به نوشتن اسامی به دنبال هم بپردازند به این نحو که حرف اول هر اسم از حرف آخر اسم قبلی استفاده کرده باشد. احمد _ دارا _ ابراهیم _ مانی _ یاسمن و ... سپس می توان این بازی را روی اسامی اسباب خانه، حیوانات، میوه ها و ... انجام داد و رنگ و لعاب آموزشی مطلوبی نیز به آن داد. این بازی سبب بهبود قدرت طبقه بندی، افزایش دامنه واژگان در دسترس، افزایش تمرکز و توجه، افزایش تحمل و ... می شود. نوع دیگر این بازی که سخت تر می شود، نوشتن اسامی بی نقطه، یا اسامی با نقاط هم تعداد می باشد. برای مثال احمد، حامد، علی و... که بی نقطه اند. یا زهرا، فاطمه، ناصر و ... که همگی یک نقطه دارند و ... .

2) بازی جذاب و پر هیجان دیگر به این گونه است که والد ابتدا یک شعر یا قصه کوتاه را انتخاب می کند، سپس برخی از کلمات آن را تصویرسازی کرده و نقاشی آن را روی کاغذی می کشد. سپس از کودک می خواهد که همان طور که به شعر یا قصه والد گوش می دهد، با انگشت یا یک قلم، به همان کلمه ای که می شنود و نقاشی اش نیز در کاغذ وجود دارد اشاره کند. بازی موقعی سخت تر می شود که نقاشی ها پراکنده کشیده شده باشد، سرعت خواندن شعر یا قصه بالاتر برود، تعداد نقاشی ها زیاد شود یا اقدام به کشیدن نقاشی ها از روی مفاهیم انتزاعی مثل دوست داشتن، عدالت و ... باشد ( چرا که کشیدن نماد، درک آن نماد و به خاطر سپردن این که این شکل نماد کدام مفهوم است سخت تر است ) از جمله فواید این بازی می توان به بهبود توجه شنیداری، افزایش سرعت پردازش شنیداری، افزایش سرعت رمز گردانی و رمز گشایی ( درک نماد و تبدیل مفهوم به نماد )، افزایش توانمندی ادراک بینایی برای پیدا کردن یک شکل در میان انبوه نقاشی های دیگر و در نهایت افزایش توجه، تمرکز و تحمل نشستن کودک اشاره کرد.

3) ابتدا والد روی کاغذ، یک جدول کوچک می کشد که حداقل 12 خانه افقی و 7 خانه عمودی داشته باشد و سپس یک جدول بزرگ تر می کشد که همان تعداد خانه داشته باشد. در نهایت داخل برخی از خانه های جدول کوچک علامت هایی می کشد ( مثلا ً صورت های خندان، گریان، اخمو ... یا اشکال هندسی دایره، مربع و ... ) و از کودک می خواهد که با دقت کردن به حل قرار گیری هر کدام از نمادها در داخل خانه های جدول کوچک، جدول بزرگ را عینا ً پر کند. حالت سخت تر این بازی این است که کودک را از شمردن خانه ها با انگشت یا خودکار یا علامت گذاری و ... منع کنیم و از او بخواهیم که فقط با چشمانش خانه ها بشمرد. یا تعداد خانه های جدول را افزایش دهیم یا نمادهای کشیده شده در جدول را پیچیده تر کنیم یا برای اتمام این فعالیت وقت تعیین کنیم. از جمله فواید این بازی می توان به افزایش توانمندی های ادراک بینایی، بهتر شدن قدرت نقشه خوانی و حافظه بینایی، بالا رفتن قدرت سازمان دهی عملکردی و افزایش مهارت های کپی کردن و مهارت های ترسیمی و ... اشاره کرد.

4) بازی دیگر این است که والد بر روی پشت کودک اش با انگشت ( یا یک قلم که سر و ته گرفته است ) طرحی ساده، مثل یک مربع، سه گوش یا دایره و بیضی و ... می کشد و از کودکش می خواهد بدون نگاه کردن به آن ترسیم، آن چه را که با پشتش حس کرده است را روی کاغذی نقاشی کند. از جمله فواید این بازی کاهش مشکلات حسایت لمسی ( نظیر قلقلک ) در کودکان، افزایش توانمندی حسی عصبی و درک ترسیم از طریق حس لامسه، افزایش توجه و تمرکز لمسی و بهبود الگوهای تماس والد _ کودک می باشد.

5) آخرین بازی ای که در این مطلب به آن اشاره می کنم، به این گونه صورت می گیرد که والد و کودک یک قلم را به طور مشترک در دست گرفته و قرار را بر این می گذارند که پس از گفتن 3،2،1 هر یک تلاش کند تا نقاشی مد نظر خودش را بکشد. نتیجه این می شودکه نه نقاشی والد خوب از کار در می آید و نه نقاشی کودک! از این طریق بر اثر نامطلوب رقابت و جنگ و خودخواهی اشاره می شود. سپس والد با کودک قرار می گذارد که هر دو با هم یک طرح بکشند و از این طریق بر نقش همکاری و تفاهم تاکید می کنند. در انتها والد و کودک قرار می گذارند که با رعایت نوبت، با آن قلم نقاشی بکشد که این مسئله نیز سبب بهبود الگوها و ارزش گذاری بر روی توانایی تحمل نوبت و احترام متقابل می شود. کودک از طریق اجرای این بازی هیجانات بسیار جالب توجهی را تجربه می کند، ممکن است کار به خشونت و پرخاش کشیده شود که در این صورت می توان به ارزیابی روحی روانی و عاطفی کودک پرداخت. همچنین ممکن است کودک احساس رفاقت و صمیمیت بیشتری را با والدش داشته باشد و به طریقه ای غیر مستقیم ارزش های مورد نظر خانواده نظیر احترام متقابل، صبر، همکاری و ... به کودک انتقال داده شود.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد